Donna Chittick (St.Maarten, 1986) begon als danser bij Solid Ground Movement en groeide uit tot gezichtsbepalende kerndanser assistent-choreograaf van dansgezelschap BackBone. In 2016 volgde Donna haar eerste ontwikkelingstraject als choreografe bij Solid Ground Movement. Ze bleef zich ontwikkelen als maker en werd uitgenodigd door Korzo om een voorstelling voor hun jonge performers, Jong Korzo, te maken. Hierna volgde ze De Nieuwe Makersregeling in 2019 bij BackBone, waarbinnen ze het tweeluik Together x ALPH maakte en de choreografie maakte voor de voorstelling Kaap Liefde, een coproductie van BackBone en Raymi Sambo Maakt. Donna was ook repetitor en assistentchoreografie voor Alida Dors bij Theater Rotterdam.
"Mijn voorstellingen ontstaan vaak vanuit een microperspectief, ik zoom in op een individu of een kleine groep, om zo de massa te raken. Ik haal inspiratie uit momenten uit het dagelijkse of persoonlijke leven van de normale mens. Met mijn voorstellingen wil ik dat het publiek zich in elkaars situatie kan verplaatsen, door begrip te tonen naar elkaar. Maar ook dat mensen zichzelf terugzien: al is de situatie net anders, het gevoel is hetzelfde. Dans is voor mij altijd een manier geweest om te spreken zonder woorden.
Als nieuwe artistieke leider van BackBone wil ik nadrukkelijk de BackBone-methodiek in stand houden. BackBone blijft relevant en urgent werk maken met de waarden van hiphop als basis. Intensiteit, oprechtheid van performance, groundedness in de choreografie en gedurfde verhalen staan daarbij centraal. Onze producties hoeven niet alleen maar mooi te zijn. BackBone vindt het allerbelangrijkste dat de voorstellingen rauw en diepgaand zijn. Voorstellingen die actuele maatschappelijke thema’s aansnijden, met als doel het publiek te prikkelen en aan het denken te zetten over hun aandeel in de samenleving.
Zo willen we de kern waar BackBone voor staat behouden en de zichtbaarheid van hiphopdans in de theaters en opleidingen blijven vergroten. BackBone blijft een organisatie waarin toekomstig hiphoptalent kan groeien – geschoolde dansers én autodidacten. Deze praktijk van ontwikkelen en doorgeven zit namelijk in het hiphop DNA.’’
